დავიღალე...

დამღალა მარტო ხეტიალმა..
დამღალა სევდამ.. ტკივილმა.. ცრემლმა..
რატომ უნდა მტკიოდეს სული!..
რატომ არ მანებებს ეს ტკივილი თავს..
რატომ მადევს ეს სევდა გულზე ლოდივით და რატომ ვერ ვიშორებ..
გაუთავებელი კითხვები რომლებიც სულ მუდამ პასუხის ძიებაში არიან მაგრამ ვერ პოულობენ..

1))თაროზე შემოვდე გრძნობათა წიგნაკი, რომელშიც, ოდესღაც ფაქიზად ჩავხატე პირველი შეხვედრა, და პირველ სიტყვაში პირველი მუდარა, მოდი და დამხატე.. ♥
2))ხომ არიან ადამიანები... რომლებიც დგანან, მუდამ ერთ მხარეს, ერთ კუთხეში, ან სულ ერთ სახლთან ყოველთვის ცალკე...როგორც ხეები. თითქოს რაღაცის, ან ვიღაცის არ დაბრუნებას, ასე მარტონი ეგუებიან..
3))მენატრება უსაშველოს, უსაზღვროდ...მენატრება იმდენი ხანია, რომ ამ გრძნობას ვეღარ ვგრძნობ...უბრალოდ ჩვევად მექცა...♥
4))♥მიყვარხარ, როცა იღიმი მხოლოდ იმიტომ, რომ მე გამაღიმო..
5)) ასე ამბობენ დრო არისო ყოვლის მკურნალი ,დრომ ვერ გამკურნა მე არ მყოფნის ამის უნარი..რომ შევებრძოლო უსამართლობას,არ მყოფნის ძალა არც ბოროტება შემიძლია ღმერთი მიკრძალავს.. !
6))ეშინია, სიკვდლის ეშიინია. კი არ ეშინია, უბრალოდ არ უნდა.... იმიტომ არ უნდა, რომ ვინც უყვარს მოენატრება.... მარტო არ უნდა....!
7))ჩვენ ერთმანეთის სულის ნაწილებს ვატარებთ ... და არასოდეს !! გესმით? სიშორის გამოც კი, არასოდეს დავკარგავთ ერთმანეთს ♥ !! )
8))როგორც კი შენი სულის ძახილს აჰყვები ისეთი აღარ ხარ,როგორიც სხვებს უნდიხარ
9))ზამთარს როდესაც ვიხსენებ, თვალზე ცრემლები მომდის, დედა წვებოდა პირველი და ბავშვს მითბობდა ლოგინს, ახლა საფლავთან ვდგავარ და უნებურად ვფიქრობ, ისევ პირველი წავიდა, ალბათ სამარეს მითბობს...!!!
10))სიყვარულია როცა გინდა უამრავი რამ უთხრა მას..მაგრამ როდესაც ის გიყურებს თვალებში და უჭირავს შენი ხელები ყველაფერი შენს ცხოვრებაში აზრს კარგავს გარდა იმისა რომ იყო იმ მომენტში იმ ადამიანთან..<3 ..........