მე ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ,მაგრამ არსებობს განსხვავება ჩემს და სხვა ადამიანებს შორის.. ერთ დღეს გამეღვიძა და ვიგრძენი რომ ჩემში რაღაც შეიცვალა...და მართლაც ასე იყო...მე ეს არავისთვის მითქვამს...აზრებს ვკითხულობ..თავიდან მსიამოვნებდა და მაინტერესებდა რას ფიქრობდნენ ჩემმზე..ახლა კი ნელ-ნელა მბეზრდება.. სწავლაზე შეკითხვა არ დამისვათ...არ მინდა ტრაბახათ გამომივიდეს,მაგრამ ძალიან კარგად ვსწავლობ..სკოლაში ყველაზე კარგად..ამაში ჩემი უცნაური ნიჭიც მეხმარება... სიყვარული? ის ჩემთვის არაფერს ნიშნავს..მე მხოლოდ ადამიანის აგებუება და მედიცინა მაინტერესებს..წელს სკოლას ვამთავრებ... მე-12 კლასში ვარ... რამოდენიმე დღეა რაც სკოლა დაიწყო..ბევრი ახალი მოსწავლე გადმოვიდა ჩვენს სკოლაში,რადგან ქალაქში ის ყველაზე პრესტიჟული სკოლაა... ჩემს ოჯახზე არაფერი მითქვამს... მშობლები არ მყავს..არც და მყავს და არც ძმა... ჩემი პატარაობიდან არაფერი მახსოვს..ადრე ბავშვთა თავშესაფარში ვცხოვრობდი,მაგრამ 13 წლის რომ გავხდი იქიდან გამოვიქეცი და მარტო დავიწყე ცხოვრება..სწავლის და ჩემი ნიჭის წყალობით მივარწიე ამდენს.. ახლა ვცხოვრობ ნიუ-იორკში..მანჰეტენზე... ხანდახან მინდა ნიუ-იორკიდან წასვლა და ჩიკაგოში დაბრუნება..საიდანაც გამოვიქეცი..ის ხომ ჩემი სამშობლოა... მანჰეტენზე ჩიკაგოდან მოვხვდი.. დილით ადრე ავდექი..შხაპი მივიღე.. და ვისაუზმე.. შემდეგ სკოლისთვის მოვემზადე და წავედი.. ჩემს კლასში დიდი ხმაური იყო..ალბათ ჩვენ კლასსშიც გადმოვიდა ახალი მოსწავლე..მე არავისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია..ჩემს ადგილას დავებერტყე და გოგოების აზრების მოსმენა დავიწყე..საშინელება იყო.. -ვაიმე რა ლამაზია..ამათან ღამეზე უარს არავინ იტყვის.. -აუუ ახლა გავაფრენ როგორ მინდა მასთან ყოფნა.. ეს კიდევ არაფერია..ისეთი უაზრო ფიქრები და ოცნებები ქონდათ.. ბიჭები ახალ მოსულს ლანძღავდნენ და ბრაზობდნენ ...არც ბიჭების ფიქრები იყო მთლად საინტერესო..ყელსი ამომივიდა უაზრო ფიქრების მოსმენა... ავდექი და დავიყვირე.. -გეყოთ რა ახლა.. ყველამ ჩემკენ მოიხედა..იმ ახალ მოსულმაც..მართლაც რომ სიმპათიური იყო.. მაგრამ იმ წამს მისი მოკვლა მომინდა... რატო?? არ ვიცი.. -ელენ რა მოგივიდა?? კლასში ახალი ბავშვია და ვესალმებით.. -ამდენი ხანი მისალმება არაა საჭირო..და კიდევ არ ჯობს სათითაოდ გაიცნოთ... ასე ყველა ერთად მაინც ვერ გაიცნობთ.. მასწავლებელი შემოვიდა.. -აბა აქ რა ხდება..ელენ სკამიდან ჩამოდით და ყველა დასხედით..როგორც ჩანს ახალმოსული უკვე გაიცანით.. აი იქ დაჯექი ელენის გვერდით თავისუფალ მერხთან ბენ.. -კარგით.. ბენის ახლოს დაჯდომა არ მესიამოვნა..ძაღლის სუნი ასდიოდა.. საშინელება იყო..მისი მოკვლა მინდოდა...ისიც რაღაცნაირად მიყურებდა..როგორც ჩანს არც მას მოვეწონე... მის აზრებში ჩახედვა არ შემეძლო..არ ვიცი რატომ..ზოგ რამეს ვკითხულობდი..ზოგს კი ვერ...ნერვები მომეშალა... ლანჩის დრო დადგა.. ისიც სულ მარტო იყო როგორც მე..არასოდეს არ მიყვარდა ჭამა..და არც არასოდეს ვჭამ..იშვიათად...უფრო ხორცი მიყვარს... და სისხლი..ალბათ გიკვირთ..მე კი სულ არა...უკვე შევეჩვიე იმ აზრს რომ უცნაური ვარ.. ცხოველებს სულ უმაგ ვჭამ..უფრო სისხლი მომწონს ცხველების... მას ვუყურებდი ..ის კი მე..ხანდახან სახე ემანჭებოდა... ნეტა ვინ არის ასეთი??
ბენის წიგნი
ვამპირი..მას მე ნიუ-იორკში გადავეყარე..ცუდად მიყურებს ვხვდები რომ ჩემი მოკვლა უნდა.. შეიძლება თვითონ არ იცოდეს ვამპირი როა..რადგან ვამპირი ჩემთან ასე ახლოს თავს ვერ შეიკავებდა.. მოკვლას დააპირებდა..ან კიდე რამეს მოიმიზეზებდა და იქიდან გაქრებოდა..აი ახლაც საშინელი თვალებით მიყურებს..არ უნდა დარჩეს ცოცხალი..ვამპირები უნდა განადგურდნენ.. როგორმე უნდა მოვკლა.. მე ხომ ეს მისია მაკისრია.. -მე ბენი თავიდან არაფერი მიპასუხა.. ცოტახნის მერე მშვიდად მითხრა.. -მე ელენი.. -სასიამოვნოა..საიდან ხარ? -ჩიკაგოდან...უკვე 5 წელია აქ ვარ..შენ საიდან ხარ? ეს მხოლოდ ზრდილობის მიზნით მითხრა..რადგან მივხვდი რომ ჩემთან ახლოს ყოფნა როგორც მე ისე მას არ სიამოვნებდა.. -მეც ჩიკაგოდან ვარ...გინდა სადმე ქალაქ გარეთ გავისეირნოთ.. ვგეგმავდი სადმე წამეყვანა და იქ მომეკლა,მაგრამ ის არ დამთანხმდა.. -არა მე არ მიყვარს ვინმესთან ერთდ სადმე წასვლა... მარტო ყოფნა მირჩევნია.. ადგა და წავიდა.. მთელი ამ ხნის განმავლობაში რაც ჩვენ ვსაუბრობდით ყველა ჩვენ გვიყურებდა..ჩემთან ახლოს ვიღაც გოგო მოვიდა.. -მე სარა კოლინსი ვარ -სასიამოვნოა..მე ბენი..მაპატიე ახლა უნდა წავიდე..მაგრამ მოიცა..შენ ჩვენ კლაში არ ხარ? -კი.. -შეგიძლია ელენზე მითხრა რაც იცი? -სიმართლე გითხრაა? არაფერი მის შესახებ არავინ იცის..ის მარტოა..არც ძმა ყავს და არც და..მშობლები როგორც ვიცი დაეღუპნენ..არ ყავს მეგობრები ..ან როგორ ეყოლება ..ის უცნაური გოგოა..ბიჭებს ძალიან უყვართ მაგრამ ის ზედაც არავის უყურებს... ზოგი ფიქრობს რომ აზრების კითხვა შეუძლია.. -ასე რატომ ფიქრობს? -არ ვიცი..
ელენის წიგნი
იმ დღემ მაინც კარგად ჩაიარა..მეორე დღესას როგორც წინა დღისით ახალი მოსწავლე მოვიდა.. ამჯერად გოგო იყო.. -მე ელისი ვარ...გამეცნო.. მე ის მომეწონა..თითქოს მე რაღაცით მგავდა.. მეორე გვერდიტ ის მომიჯდა.. მე ბენისა და ელისის გვერდით ვიჯექი.. -მე ელენი.. -სკოლის მერე სადმე წავიდეთ..თუმდაც კინოში გინდა..ელისი ჩემკენ გადმოიწია.. -კი მინდა.. კინოში წავედით..ბინდის მეოთხე ნაწილის საყურებლად.. -გჯერა ვამპირების არსებობის?? (უცნაური კითხვა დამისვა ელისმა) -არა..(სწაფად ვუპასუხე...) -მე კი...სხვაგან გავიაროთ.. და გიამბობ რატო მჯერა... -კარგი.. კინოდან დროზე ადრე წამოვედით... ჩემს სახლში მივიპატიჟე.. -ახლა მითხარი ვამპირების და მაქციების არსებობა რატო გჯერა.?? -იმიტო რომ მე თვითონ ვამპირი ვარ... -ეს რას ნიშნავს..რატო ხუმრობ ასე საშინლად?? -არ ვხუმრობ..შენც ვამპირი ხარ.. შენ ხომ გიყვარს სისხლი...ხო კითხულობ აზრებს?? -დამიმტკიცე.. -დაგიმტკიცებ.. -მე აქ იმისათვის ჩამოვედი რომ შენ დაგეხმარო და ბენისგან დაგიცვა.. -ეს მე სულაც არ მჭირდება რადგანის ერთი ჩვეულებრივი ბიჭია..მე კი ბიჭებისადმი ინტერესს არასოდეს ვიჩენ.. -არა ის მაქცია? -შენ ბოდავ? ახლავე წადი აქედან უაზრო საუბრებს ვერ ვიტან..(კარები გავაღე..მაგრამ ის უცბად მომიახლოვდა და დახურა) =ნუთუ ვერ გრძნობ ძაღლის სუნს როცა შენ გვერდით ზის.. -ალბათ ის დუხია ცუდი რომელსაც იყენებს.. -დამამიჯერე..ვიცი უცნაურია მაგრამ გთხოვ დამიჯერე...გვარ ს არ უნდა შ
გაგრძელება იქნება..თქვენ ოღონდ კომენტარები დადეთ
| 
ველოდები შემდეგ თავს აბა შენ იცი ჯერ-ჯერობით შეცდომები ვერ დავიჭირე რაც კარგია 
ასეთი მაგარი მოთხრობა ჯერ არ მინდახავსს 
216
201
32767
